Mijn eerste bezoek aan een boekhandel in vier maanden. Ik laat mijn ogen dwalen over de tafel met nieuwe titels. En daar ligt hij op mij te wachten, met zijn intrigerende titel en de prachtige rode klaprozen op de cover: de debuutroman van Australisch auteur Pip Williams.
‘Het boek van vergeten woorden’ is een must-read voor iedereen die van woorden houdt.
The Dictionary of Lost Words
Eind maart 2020 verscheen Pip Williams’ debuutroman ‘The Dictionary of Lost Words’ in Australië en Nieuw-Zeeland. Al vlug na de lancering kreeg de auteur veel lof voor haar werk.
Enkele maanden later, in augustus, lag de Nederlandse vertaling (uitgever: House of Books) in de Vlaamse rekken.
‘Het boek van vergeten woorden’. Een titel die intrigeert. Die je aanspoort om te ontdekken welk verhaal over woorden er achter de cover schuilgaat.
Achter die prachtige cover met de opvallende, donkerrode klaprozen. Dit is daarom geen boek dat je, na het lezen, zomaar in je boekenkast opbergt. Je wilt er meer van zien dan alleen maar de rug.
Mijn tip: geef het boek ruimte. Op een plek waar je oog er af en toe op valt. Zodat je dan telkens weer even terugdenkt aan die woorden die levens veranderden.
Aandacht en tijd
Ik geef toe, het verhaal kwam voor mij heel langzaam op gang omdat ik er te weinig aandacht aan kon schenken in het begin. Toen las ik vooral korte stukjes en liet ik het boek tussenin een dag of wat liggen.
Met als gevolg dat ik datums en feiten begon te verwisselen. En daarom regelmatig moest terugbladeren om weer aan te knopen daar waar mijn gedachten ontspoord waren.
Vandaar mijn tip: neem rustig je tijd om dit boek te lezen.
De vertaling of het origineel?
Een Nederlandstalig boek over Engelse woorden, dat voelt als een film die zich afspeelt binnen een Vlaamse gezin en waarvan alle gezinsleden vertolkt worden door Engelstalige acteurs. Herken je dat gevoel?
Daarom betreurde ik het halfweg deel één dat ik niet de originele roman gekocht had. Hoeveel rijker zou die wel niet zijn! Hoeveel authentieker.
Toch schenk ik Marjet Schumacher mijn felicitaties omdat ze erin slaagde om een boek over Engelse woorden zo grandioos naar het Nederlands te vertalen.
Mijn tip: als je graag Engelstalige boeken leest, ga dan voor de originele, Engelstalige versie.
Historische roman
Dankzij diepgravend historisch onderzoek en toevoeging van fictieve personages en feiten, schiep Pip Williams een verhaal over doodgewone mensen die elk op hun manier heldendaden verrichtten.
Het boek gaat niet alleen over vergeten woorden. Ook vrouwen werden eind 19e, begin 20e eeuw, vaak ‘vergeten’ als ze een bijdrage leverden aan bijna louter mannelijke aangelegenheden. Zoals het verzamelen van woorden voor de eerste Oxford English Dictionary.
Het is de verdienste van de auteur dat ze deze vrouwen in de schijnwerpers zet. Dat ze hen in dit verhaal erkenning geeft voor hun werk. En dat in een setting waarbinnen vrouwen zich verenigen om samen te strijden voor o.a. stemrecht.
Sfeer en emoties
Ik hou van de verschillende sferen in dit boek.
Zoals de stilte en het geritsel in het scriptorium waar heel belangrijk werk verricht wordt. En het geroezemoes op de markt in Oxford, waar protagonist Esme haar nieuwe rol ontdekt.
Mooi ook hoe de hechte band van Esme met haar vader in woorden vervat werd. Evenals haar relatie met peetmoeder Ditte en toegewijde vriendin en vertrouwelinge Lizzie.
Een wereld vol woorden
Alles begint met een woord en zo zal het altijd ook eindigen.
Tussen ‘Vóór’ en ‘moeder’ strekken zich meer dan 400 pagina’s uit. Met woorden die nooit meer vergeten worden.
Wees bereid om verrast te worden door dit verhaal.
Wees bereid om geraakt te worden. Door heftige emoties. Vertederende warmte. Bittere kou.
This book is about the joy of storytelling and the magic of growing up in a world of words.
Pip Williams, auteur van ‘Het boek van vergeten woorden’
Lees daarom dit boek. En laat je betoveren door het wonderbaarlijke verhaal van Esme in haar wereld vol woorden.
Bovenstaande quote komt uit een kort filmpje waarin de auteur vertelt over haar debuutroman. Je vindt het terug op The Conversation.
