Fish and chips

Onderstaand verhaal schreef ik tijdens de Zomerse Schrijfweek.

   Het gebeurde in 2002. Tijdens een lange fietstocht door de countryside was ik om zes uur ’s avonds gestrand in een klein Engels stadje waarvan ik me de naam niet meer herinner.
   De zware tocht over steile hellingen en doorheen de aanhoudende regen, woog op me. Ik had honger en stopte bij een zaakje voor een portie ‘fish and chips‘. Dat zou me echt smaken. De geur prikkelde mijn neus, water liep me in de mond.
   Toen ik aan de beurt was, vertelde de robuuste man achter de toonbank me dat hij net de laatste krantenpagina gebruikt had voor de vorige klant. “Nu wachten we weer op nieuw nieuws”, zei hij ietwat lachend. “Maar u hoeft niet zo lang te wachten, meneer. Ik scheur wel wat papier uit een groot boek dat hier in huis rondslingert. Geef me drie minuten.”
   Ik stond perplex.
   Voor de man wegliep, naar wat ik vermoedde zijn boekenkast was, vroeg ik hem daarom of hij geen plastic bakje had waar hij mijn portie in kon verpakken.
   “Plastic bakjes, daar doen wij al lang niet meer aan mee”, snoof de man.
   “Maar een boek”, reageerde ik verbolgen. “Dat is toch heiligschennis!”
   “Ach, wie leest er nu nog tegenwoordig?”, was zijn antwoord.
   Ik keek op de klok aan de muur en stapte, suf van de honger, weer op mijn fiets.
   Ik weet niet of ik die dag een boek gered heb maar ik had er voor het eerst in mijn leven vrede mee dat ik een uur later bij een hamburgerketen binnenstapte.

Fish 'n chips in een kartonnen bootje.
Afbeelding van LukeL via Pixabay.com.

De inspiratie voor dit verhaal haalde ik tijdens de Zomerse Schrijfweek bij ‘Story Cubes’, dobbelstenen bedrukt met eenvoudige afbeeldingen. Nadat de stenen werden uitgerold op een tafel, kozen de deelnemers elk drie afbeeldingen. Mijn aandacht werd getrokken door de afbeeldingen van een boek en een vis. Nog voor ik besliste om ook voor ‘klok’ te kiezen, ontspon zich een verhaal in mijn hoofd over een man op rondreis in Engeland, die onderweg stopt voor een portie ‘fish and chips‘.

Ik las het ongepolijste verhaal voor tijdens de cursus en was verrast door de feedback.

  • Qua genre leunt dit verhaal aan bij columns, anekdotes en reisverhalen. Het is een fictief verhaal waarbij de actie veel zegt over het hoofdpersonage en over de schrijver ervan.
  • Datum en uur bleven het hoofdpersonage bij omdat het een redding betreft. De naam van het stadje niet want die is niet relevant.
  • Er is een maatschappelijke kwestie in het verhaal geslopen (de plastic bakjes) en een cultureel aspect (de krant als verpakking). Britse frituristen verpakten hun ‘fish and chips‘ vroeger in krantenpapier. Omwille van hygiënische redenen werden ze verplicht om over te stappen op andere verpakkingen zoals kartonnen bakjes of vetvrij papier bedrukt met krantenkoppen.

Ook het gedicht ‘Dichter’ ontstond tijdens de Zomerse Schrijfweek van Creatief Schrijven.