De – menselijke – natuur

“Na jouw fijne feedback, kreeg ik dit weekend ook het gevoel dat het luchtiger mag”, schreef Shana.

Shana is een van mijn dierbare klanten.

Ik help haar met het schrijven van teksten. Die teksten waar zij mee worstelt.

Samen maken we ze beter. Herschrijven we ze tot ze zeggen wat Shana wil dat ze zeggen. Tot ze haar eigenheid weerspiegelen.

Ik ben blij dat ik daaraan kan bijdragen. Dat ik met een open blik kan kijken naar wat Shana schrijft en dat ik mag aangeven waar het anders kan, korter, helderder.

Tijdens een gesprek over haar communicatie binnen haar zaak Wanderwood, ontdekte ik wat er ontbrak in mijn zaak. Het was toen dat ik eindelijk zag waar mijn focus onbewust al die tijd al op lag: de – menselijke – natuur. Want daarover schrijf ik het liefst.

Over de drijfveren, waarden en dromen van mensen. Over hun kleine en grote kantjes. Hun cultuur, toekomst en verleden. Over hun verbondenheid met elkaar en de natuur.
Elk verhaal, hoe gewoon ook, is bijzonder in de ogen van een ander.

En dan is er de natuur, onlosmakelijk verbonden met de mens.
De natuur is groots, vol verrassingen en onuitputtelijk qua verhalen.

Dat is het wat mij drijft als tekstschrijver.
Het brengen van die verhalen. Het geven van een stem aan wie twijfelt aan zijn eigen stem. Het geven van een stem aan dat wat een eigen taal heeft.
En zo anderen inspireren en verbondenheid scheppen, tussen mensen, tussen mens en natuur.

Sinds ik dit ontdekte, stroomt de inspiratie.